Συρτός. Η μελωδία είναι Κρητικής επιρροής και μοιάζει με άλλες που βρίσκονται στο Αιγαίο. Τα τελευταία χρόνια
ο σκοπός συνδέεται με τραγούδι Όρνιθα που ενδεχομένως είναι ρίμες. Στο σκοπό αυτό λέγονται και αυτοσχέδια ιαμβικά δεκαπεντασύλλαβα ομοιοκατάληκτα δίστιχα αλλά και αδέσποτα.
Στίχοι
Είχα κι΄ εγώ μια όρνιθα κι ηγέννα πότε πότε
μα μου την ήκλεψε ο παπάς και μάγκου ε μου τόπε.
Παπά μου σε παρακαλώ φέρε την κότα πίσω
και άμα θες τον πετεινό να σου τόνε χαρίσω.
Μα ήταν η μοίρα της καλή κι’ η τύχη της μεγάλη
κι ήνοιξε η πόρτα του παπά κι΄ ήρχε στο σπίτι πάλι.
Ετούτος είναι ο χορός της όρνιθας που λένε
που άλλοι τόνε χορεύουνε κι ΄ άλλοι εν τόνε θένε.
Διαβολικό διαβολικό διαβολικό μεγάλο
το ν’ αγαπά κανείς καμιά κι΄ αύτή να θέλει άλλο.
Διαβολικό διαβολικό διαβολεμένη είσαι
μα θα σε κάνω εγώ να θες όσο σκληρή κι΄ αν είσαι.