Γιουπι για

Αποθετήριο Νο290

Το Γιούπι για για σήμερα θεωρείται ως παιδικό τραγουδι και συνηθίζεται να παίζεται σε παιδικές γενικά εκδηλώσεις. 

Η μελωδία του προέρχεται από Αμερικανικό φολκλορικό τραγούδι. Στην Ελλάδα έγινε δημοφιλές στο τέλος της Κατοχής  και συνδέθηκε με την περίοδο του εμφυλίου. Οι στίχοι σατιρίζουν την ανώμαλη πολιτική κατάσταση της εποχής: «Τίνος είναι βρε γυναίκα τα παιδιά», «Σαν εντύσανε το Γιάννη στο χακί» κλπ. 

Γνωστή είναι η σκηνή στην ταινία του Θ. Αγγελόπουλου "Θίασος" (1975) όπου σε ένα κέντρο της εποχής, παραμονή του 1946, δύο παρέες αντίθετης πολιτικής προέλευσης ανταλλάσσουν στιχάκια πάνω στο Γιούπι για.   Η πιο γνωστή ηχογράφηση σήμερα είναι αυτή με τον Λουκιανό Κηλαηδόνη στη συλλογή "Αχ Πατρίδα μου γλυκειά" 

Το τραγουδάκι αγαπήθηκε και στη Σίφνο μετά την Κατοχή, ενσωματώθηκε στα Σιφνέικα γλέντια της εποχής εκείνης και χορεύεται ως «φοξ ανγκλαί» μέχρι και σήμερα με τα βιολολάουτα. 

Η ιδιαιτερότητα στη Σίφνο είναι ότι μια παρέα νέων Σιφνιών της εποχής εκείνης έφτιαξε δικούς της στίχους οι οποίοι τραγουδιούνται μαζί με τους γνωστούς. Το πνεύμα τους είναι σατιρικό και αναφέρονται σε έναν-έναν, και όλους μαζί, τους νέους που συνέθεταν τον πυρήνα της παρέας εκείνης.

Χορευτικό τραγούδι
Χρονολογία: ----
Δημοσιεύτηκε από: Συντάκτης Π.Σ.Σ.
Δημοσιεύτηκε στις: 30 Μαρ 2025
Τεκμήρια: 0

Στίχοι

Ω! παρέα, ώχου! νιοι και ώχου! νιες 

με ευρωπαϊκά τραγούδια και πενιές, 

πάνε κι έρχονται κορδάτοι 

λες και είναι Παπαστράτοι 

και τον «Αη Νηγιά» ξεχάσανε μαθές

 

Ο Βασίλης, του εμπόρου ο υιός, 

έχει πρόωρο ανάπτυξη αυτός

σε ένα τόπο δεν πομένει

όλο ανεβοκατεβαίνει 

και έχει όνειρα για φαρμακοποιός

 

Η Τασία με τα ογδόντα οκτώ κιλά

σαν την σπρώξεις στον κατήφορο κυλά

δε σας λέω παραμύθια

πως μια τσικαλιά ρεβύθια

δεν την φτάνουνε σε κάθε καθισιά

 

Και ο Σάρδης του Φρατζέσκου ο υιός

της Χημείας φοιτητής είναι αυτός

για ιδέστε πώς περνάει 

την κιθάρα του βαστάει

και φωνάζει και ουρλιάζει σαν λωλός

 

Όπως κάνει ο τράος μέσα στο μαντρί

έτσι κάνει κι ο Μιχάλης μ' όποια βρει

μα μυαλό δεν είχε στάλα

και τον λέγανε κακάλα

τη χυλόπιτα την τρώει στη στιγμή

 

Αλλος ένας φοιτητής είναι αό πά 

που τον είχανε ντυμένο σαν παπά

μα δεν το ‘κανε πια τζάφτι

πετραχήλι, καλημαύχι

και τα πέταξε από πάνω του μεμιας