Εύθυμο τραγουδάκι που χορεύεται φοξ ανγκλαί και συναντάται μόνο στη Σίφνο. Η προέλευσή του δεν έχει διαπιστωθεί. Ίσως έχει σχέση με οπερέτες ή επιθεωρήσεις της Αθήνας.
Το ηχητικό απόσπασμα είναι από καταγραφή το Νοέμβριο του 1989, στο πανηγύρι του Ταξιάρχη "της Μυρσίνης".
Στο βιολί είναι ο Γιάννης Κόμης -Νόνικος και στο λαούτο ο Λευτέρης Λουκατάρης.
Στίχοι
Το Μεγάλο Σάββατο το βράδυ
εσυνάντησα μια νέα στο σκοτάδι
το κερί της ήτανε σβησμένο
μα το δικό μου ήταν αναμμένο.
Προχωρώ, της λέω δεσποσύνη
μια νέα ήτανε γεμάτη καλοσύνη
απ’ του σπιτιού μου έφυγα τη ζέστη
για να κάνουμε μαζί «Χριστός Ανέστη»
Και τσιγκριά θα κάνω εγώ με σένα
με τα ωά που μου χεις φυλαγμένα.
Μη με μαλώνεις μανούλα μου να ζήσεις
εγώ δεν είμαι από το Γιάννη φιλημένη
αλλά κι αν είμαι από το Γιάννη φιλημένη
στα στέφανά μου θα διώξω τη ντροπή.