Ιερού Ναού της Ζωοδόχου Πηγής

Αποθετήριο Νο329

16 Φεβρουαρίου 1908.

Χοροεσπερίδα προς όφελος του Ιερού Ναού της Ζωοδόχου Πηγής.

Οι ποιητές: Αντώνιος Δεκαβάλλας, Αιμίλιος Βέλλης, Ιωάννης Χρυσοφός, Γεώργιος Τρομπόνης (ή Καραβάς), Νικολ. Δεπάστας, και Μαρία Εμμ. Νερούτσου (Πετρομένη).

Χρονολογία: 1908
Δημοσιεύτηκε από: Επιμελητής No1 Π.Σ.Σ
Δημοσιεύτηκε στις: 02 Απρ 2025
Τεκμήρια: 3

Αιμίλιος Βέλλης:

Πρῶτος νὰ ἐπικαλεσθῶ 

νὰ λάβω εὐλογίας,

χάριν τοῦ ἱεροῦ σκοποῦ 

παρὰ τῆς Παναγίας.

 

Ω Ζωοδόχος μου Πηγή 

που τὄνομά σου ὑμνοῦμεν,

κλίνομεν γόνυ ἔμπροσθεν 

κι᾿ ὅλοι σὲ προσκυνοῦμεν.

 

Κόσμημα ὑπερήφανον 

τοῦ ἰδικοῦ μας τόπου,

ἐπέσυρες την προσοχὴν 

τοῦ καθενός ἀνθρώπου.

 

Εἰς τὸν Βωμόν σου 

καὶ ἐγὼ προσφέρομαι θυσία,

κι' εύχομαι ἡ ἑσπέρα μας 

νὰ εἶναι θαυμασία.

 

Βοήθα Παναγία μου 

τοῦ ἔργου τους προστάτας,

βοήθησαν τοὺς κτήτορας 

καὶ ὅλους τοὺς ἐργάτας.

 

Εγώ συμπάθεια ζητῶ 

ἀπ' τοῦ χοροῦ τὰ μέλη,

νὰ ἀπαντήσῃ εἰς ἡμᾶς

ἐὰν κανείς σας θέλη.

 

Διὰ τὸν ἱερὸν σκοπὸν 

πρέπει να τρέξω μ' ὅλοι,

Νὰ λάβωμεν τὴν συνδρομὴν 

καὶ τῶν Σιφνιῶν στὴν Πόλι.

 

Κτίριον μεγαλοπρεπές 

π᾽ ὁ τόπος μας καυχάται,

Τον οβολόν του ὁ καθεὶς 

απόψε μὴν λυπᾶται.

 

Ο κόσμος όλος ἀπορεῖ 

ὁπόταν ἀτενίζῃ,

Οταν θωρῇ τὸ κτίριον 

καὶ παρευθεὶς δακρύζει.

 

Πῶς ἀνηγέρθη ὁ Ναός, 

πῶς ἔφθασε εἰς πέρας,

Κι' ὅλοι μας τὸ δοξάζομεν, 

τὸ θαῦμα τῆς ἡμέρας.

 

Ω Παναγία μου χρυσή, 

ἐλθὲ βοήθειά μας,

Βάλε τὰ δύο χέρια σου, 

στὰ ἔργα τὰ δικά μας.

 

Διὰ τὸν ἱερὸν σκοπόν, 

ἤλθαμε στο Πετάλι,

Καὶ πρέπει ἕκαστος ἐδῶ, 

νὰ κάνῃ τι χαλάλι.

 

Εύγε χωριὸ τοῦ Πεταλιοῦ, 

μὲ τὸ κατώρθωμά σου,

Στὰ χρονικὰ τοῦ τόπου μας, 

θὰ μένῃ τὸ ὄνομά σου.

 

Κανέτας δεν μ' απήντησε, 

μὰ μένα δὲν μὲ μέλλει

Ζῆθι ὦ ἀξιέπαινε 

Θεόδωρε Ζαμπέλη.

 

Βοήθα Παναγία μου, 

τη χώρα τη δική σου,

Σκέπε καὶ φύλατ᾽ ὑγιεῖς, 

καὶ τὴν Επιτροπή σου.

 

Μονάχος τραγουδῶ ἐδῶ, 

ὦ Γιάννη του Μανώλη,

Ελα καὶ περιμένουνε, 

τῆς Παναγιᾶς οἱ θόλοι.

 

Εβαλες χήρα βοηθόν, 

διὰ τῆς εὐφυΐας,

Καὶ ἔγεινε τὸ κτίριον, 

ἄξιον ἱστορίας.

 

Προσέλθετε χριστιανοί, 

μ' εὐλάβειαν καὶ πίστιν,

Η δωρεά σας γνώρισε, 

ἦν δωρεὰ ὑψίστη,

 

Ιωάννης Χρυσοφός:

Ο Παναγιὰ τοῦ Πεταλιού, 

φέρε τὸ ἐλεό σου,

Νὰ ζήσουν οἱ συνδρομηταί, 

πούχτισαν τὸν Ναόν σου.

 

Αιμίλιος Βέλλης:

Ηλθα κι' ἐγὼ στη Παναγιά, 

διὰ νὰ προσκυνήσω

Το γόηρόν της φίλοι μου, 

διὰ νὰ ἐξυμνήσω.

 

Αντώνιος Δεκαβάλλας:

Χαῖρε φιλότιμο χωριό, 

πούχεις τὴν Παναγία.

Κτισμένη με στὰ στήθη σου, 

γλυκειά παρηγορία.

 

Χαῖρε γλυκειά μου Παναγιά, 

μαζὺ καὶ οἱ ἀνθρώποι

Ποῦ δὲν λυποῦνται χρήματα,

για σένα μήτε κόποι.

 

Νικολ. Δεπάστας:

Ω Παναγιά πουσαι ψηλά, 

νὰ ρίπτης τη ματιά σου

Στὴν Σίφνον καὶ εἰς τὸ χωριό, 

κι' στοὺς συνδρομητάς σου.

 

Αντώνιος Δεκαβάλλας:

Μαρία καλῶς ὥρισες, 

γλυκιά μου παρουσία,

Στὴν ᾿Εκκλησιά τοῦ Πεταλιού, 

κάμε καὶ σὺ θυσία.

 

Πετρομένη:

Ακόμη ρίψε μια ματιά, 

στὴν οἰκουμένη ὅλη,

Εἰς μερικούς συνδρομητής, 

ποῦ ἐργάζονται στὴ Πόλι.

 

Καραβάς:

Μικρὸ χωριὸ μὲ θαυμαστό, 

το Κάτω τὸ Πετάλι,

Εσκάρωσε μιὰ ᾿Εκκλησιά, 

ποῦ δὲν τὴν κάνουν ἄλλοι.

 

Πετρομένη:

Εξάδελφε στην πρόσκλησιν 

τῆς ᾿Αδελφότητός των

'Ηλθαμεν νὰ συνδράμωμεν, 

τὸν εὐγενῆ σκοπόν των.

 

Αιμίλιος Βέλλης:

Ω Ζωοδόχος μου Πηγή, 

χρυσή μου Παναγία,

Σκέπε καὶ φύλαττε ὑγειά, 

τὴν σεβαστή Μαρία.

 

Αντώνιος Δεκαβάλλας:

Διδε ζωὴ στὸ γέρο σου, 

στον μαστρο-Θοδωρή σου

Που κεῖνος θυσιάζεται, 

γιὰ τὴν οἰκοδομή σου.

 

Πετρομένη:

Αιμίλιε τὴν προσοχή, 

να στρέψωμεν στὰ θεῖα,

Νὰ σκέπῃ καὶ νὰ βοηθῇ, 

πάντας ἡ Παναγία.

 

Ιδίως ὅτοι προσευθοῦν 

γιὰ τὴν εὐπρέπειαν της,

Ζωὴν ὑγείαν καὶ χαράν, 

τα μόνα ἀγαθά της.

 

Αντώνιος Δεκαβάλλας:

Πρώτον στον γέρο Θοδωρῆν, 

νὰ φθάσῃ ἡ δύναμίς της

Ποῦ ἔφαγε τὰ χρονιά του, 

γιὰ τὴν οἰκοδομή της.

 

Αιμίλιος Βέλλης:

Χαριτωμένη Παναγιά, 

ποῦ τὸ χωριό στολίζεις,

Νὰ εὐλογῆς τοὺς κτήτορας, 

καὶ νὰ τοὺς μακαρίζεις.

 

Αντώνιος Δεκαβάλλας:

Πρῶτο ὁ κάθε ὁ χωριανός, 

σύκει στην Παναγιά του.

Υστερα στὴν γυναῖκα του, 

ἔχει καὶ τὰ παιδιά του.

 

Αιμίλιος Βέλλης:

Εκείνη είναι στόλισμα, 

τοῦ ἰδικοῦ μας τόπου,

Καὶ προκαλεῖ τὸ θαύμασμα, 

τοῦ καθενὸς ἀνθρώπου.

 

Καραβάς:

Οἱ εὐεργέται εἶσθαι σοΐ, 

εἰς τὸν Ναὸν τὸν τόσο

Χαλάλι σας στὸ ἔξοδο, 

ακόμη κι' άλλο τόσο.

 

Ω Θοδωρή οἱ κλόνοι σου, 

προφθένουνε στὰ πάντα

Ο Παναγιὰ βοήθησε, 

και όσο μπορεῖς ἀγάντα.

 

Αντώνιος Δεκαβάλλας:

Τὄνομα τῆς ᾿Επιτροπῆς, 

ἀθάνατο θὰ μένῃ.

Ποῦ ἔκτισε τὴν Παναγιά, 

την πολυζηλεμένη.

 

Πετρομένη:

Καληνυχτίζω φίλοι μου, 

τοῦ χρόνου μὲ ὑγεία,

Βοήθειά μας όλονῶν, 

ἂς εἶν᾿ ἡ Παναγία.

 

Καραβάς:

Εἰς τὸ καλό ξημέρωμα, 

ὁ Θεός να ναι μπροστά σου

Η Παναγία κι' ὁ Χριστός, 

ναναι βοήθειά σου.

 

Αντώνιος Δεκαβάλλας:

Πολὺ μᾶς εὐχαρίστησες, 

μὲ τὴν εὐγένειά σου,

Νάχῃς τὴν μεγαλόχαρη, 

πάντα βοήθειά σου.