Καφενείο Φελλού

Αποθετήριο Νο254

Τραγούδια στου Φελλού.

Χρονολογία: 1956
Δημοσιεύτηκε από: Επιμελητής No1 Π.Σ.Σ
Δημοσιεύτηκε στις: 29 Μαρ 2025
Τεκμήρια: 0

Αφροδίτη Άγα:

Με την Ειρήνη του Ξυρζέ

το ξέρω αγαπάτε

μα δεν ακούει κανενός,

μόνο το Φλω φοβάται.

 

Νικόλαος Άγας:

Δυο ώρες έχω που γροικώ

τα ίδια και τα ίδια

αλλά ψαρεύεις άθλιε

με δύο καλαμίδια.

 

Πλούσιος:

Με πρόσβαλε η κόρη σου

κι είναι δικαίωμά της,

μα εγώ δεν εχρημάτισα

ποτέ μου δίπλωμά της.

 

Νικόλαος Άγας:

Την κατακρίνω κι εγώ,

χωρίς να ξέρει λέει,

μα εγώ θαρρώ Ζαμπέλη μου

η πράξις σου πως φταίει.

 

Αφροδίτη Άγα:

Εσύ τα θέλεις μυστικά

μα βγαίνουνε στη φόρα,

δυο ώρες καβγαδίζανε

η Ρένα με τη Φλώρα.

 

Πλούσιος:

Όταν σκεφτώ για παντρειά,

σαν έρθει ο καιρός μου,

θα δουν να σταματήσουνε

τα στόματα του κόσμου.

 

Νικόλαος Άγας:

Εγώ βουλώνω Νικολό

τον εδικό μου στόμα,

πολύ καλά τα μαρτυράς,

δεν είν' καιρός ακόμα.

 

Ανδρέας Καλογήρου:

Μη με νομίζεις άσημο,

μπορώ να τραγουδήσω.

Έλα, λοιπόν, τραγούδα μας

μα θε να συνεχίσω.

 

Νικόλαος Άγας:

Ανδρέα δεν κατάλαβες

τη γνώμη του Ζαμπέλη,

ότι μας είπε σύντροφο

εις το ψωμί δεν θέλει.

 

Ανδρέας Καλογήρου:

Απολογήσου Νικολό,

καθόλου μην αργήσεις,

μου φαίνεται εις την ζωή

εσύ δεν θα φχιορίσεις.

 

Αφροδίτη Άγα:

Ως φαίνεται, Ρηνάκι μου,

το Φλω θα αγαπάει

και θα του απαγόρευσε

γι' αυτο δεν τραγουδάει.

 

Φελλός:

Αυτό κατάλαβα κι εγώ

και σας το λέω τώρα,

τις βλέπω τις κινήσεις του

πως αγαπά τη Φλώρα.

 

Ανδρέας Καλογήρου:

Υφαντουργείο φαίνεται

πως θέλει να ιδρύσει,

σαν του Καρέλα εύκολα

θαρρεί πως θ' αποκτήσει.

 

Φελλός:

Εδώ θα γίνει θόρυβος,

χωρίς να δώσω βάρος,

μου φαίνεται πως γρήγορα

θε να μπω και κουμπάρος.

 

Νικόλαος Άγας:

Να τη χαρείς την γλώσσα σου

Γιάννη μου στάζει μέλι,

ας πάρει μια απ' το χορό

κι ας είναι όποια θέλει.

 

Πλούσιος:

Θαρρώ με βρήκατε μικρό

κι ηβάλετέ με στόχο,

με το Ρηνιώ πως αγαπώ

εγώ κρυφό δεν το 'χω.

 

Νικόλαος Άγας:

Τώρα θ' αρχίσω να σφυρώ

κι εγώ σαν το σπουργίτι,

να που αλήθεια έλεγε,

Νίκο, η Αφροδίτη.

 

Ανδρέας Καλογήρου:

Αφού το ομολόγησε

ας τονε συγχαρούμε

και καλά τέλη να 'χουνε

όλοι ας ευχηθούμε.

 

Φελλός:

Τα δράμια του τα ζύγισα

και σκάρισα τα βρήκα,

ας αρωτήσουν το Ξυρζέ

αν θα της δώσει προίκα.

 

Νικόλαος Άγας:

Στα κτήρια που κτίζονται

ρίχνω και εγώ χαλίκι,

θε να της δώσει ο Ξυρζές

εκείνο που της ανήκει.

 

Πλούσιος:

Αφού υπάρχει έρωτας

και σκέπτομαι για μέλλον,

εγώ προίκα δεν απαιτώ,

μόν' την Ειρήνη θέλω.

 

Νικόλαος Άγας:

Πόσο μ' αρέσει να γροικώ

τον εδικό σου στόμα,

αφού ζητάς μόν' το Ρηνιώ

καλύτερα ακόμα.

 

Ξενοφών Κορακής:

Μεγάλο αέρα πήρατε

με τα λεγόμενά του.

μονάχα εγώ γνώρισα

που κλίνει η καρδιά του.

 

Α. Άγας:

Ξενό είναι διπρόσωπος,

ψεύτης και κατεργάρης.

Το Φλω μου είπε επροχθές

γυναίκα πως θα πάρει.

 

Μ. Δεπάστας:

Κι εγώ αυτήνη τη στιγμή

θε να μπω εις το θέμα

και ό,τι και να σας ειπεί

σας λέω είναι ψέμα.

 

Νικόλαος Άγας:

Αυτοί με τόσα ψέματα

μου 'σπασαν το στομάχι.

Ο Νικολός του Παλαιού

μες στο χορό τι ψάχει;

 

Α. Άγας:

Από παιδάκι ο Παλαιός

έρχεται στο Πετάλι

και την Κάτινα αγαπά,

δεν θέλει καμιά άλλη.

 

Ξενοφών Κορακής:

Όλο στην πάνω γειτονιά

βλέπω και βάζει πλώρη,

ποια είναι αν αρωτήσετε,

είναι συμβούλου κόρη.

 

Πλούσιος:

Ο Νίκος λέει πως αγαπά

την κόρη του Λουμίδη,

την αρωτώ και στήνεται,

αγριωμένο φίδι.

 

Α. Άγας:

Τι να ειπεί εξάδελφε,

το ξέρει μοναχή της

αλλά πονεί αφάνταστα,

ξέρε το, η ψυχή της.

 

Μ. Δεπάστας:

Κι εγώ αυτό κατάλαβα,

δεν ξέρω μην είν' ψέμα,

μην κάνει πως τον αγαπά

κι αλλού ρίχνει το βλέμμα.

 

Ανδρέας Καλογήρου:

Σαν το σαργό τον εθωρώ

εκεί να τριγυρίζει,

μα ο Λουμίδης μου 'γνεψε

πως τονε φοβερίζει.

 

Αφροδίτη Άγα:

Άμα αγαπάει ο νιος τη νια

στην πάντα πάνε οι γέροι,

ο Παλαιός, Ανδρέα μου,

θα τηνε κάνει ταίρι.

 

Νικόλαος Άγας:

Πονεντογάρπι κι αν φυσά

κι όλα τα δέντρα σειούνται,

πάντα για τέτοια πράγματα

οι γέροι αρωτιούνται.

 

Ανδρέας Καλογήρου:

Ο ουρανός καθάρισε,

τα νέφη υποχωρούνε,

για αρωτήστε τα παιδιά

να δούμε τι θα πούνε,

 

Κατ. Πανώριου:

Νίκο λιγάκι προσοχή

να δώσεις στην Κατίνα

και κάποιον άλλον αγαπά,

βρίσκεται στην Αθήνα.

 

Αφροδίτη Άγα:

Η ίδια μου ΄πε το πρωί

πως τα 'χει διαλύσει,

στο μέλλον την καρδούλα της

στο Νίκο θα χαρίσει.