Αρ. Καλαμάρης:

Εβίβα του πανηγυρά

και των αντιπροσώπων

που για τον Άγιο και για 'μας

δεν λογαριάσαν κόπο.

 

Δ. Συνοδινός:

Ω Άγιε Νικόλαε

της θάλασσας σωτήρας

πολλές φορές στους ναυτικούς

γίνεσαι σωτηρία.

 

Γ. Φασόλης:

Είσαι μικρός, είσαι κουτός

μα νόστιμος κομμάτι

αλλά αυτή η θαλασσινή

σου έφαγε το μάτι.

 

Δ. Συνοδινός:

Το μάτι αν μου το 'φαγε

χαλάλι της ας γίνει

μα πες μου 'συ Φασόλη μου

τι θες απ' την Ειρήνη.

 

Γ. Φασόλης:

Θαρρώ ω Δημοσθένη μας

δεν είσαι στα καλά σου

αλλά εγώ παρακαλώ

καλά να 'ν' τα στερνά σου.

 

Για την Ειρήνη που μου λες

ειν' κάτι παραπάνω

είναι του φίλου μου αδελφή

και ό,τι θέλω κάνω.

 

Δ. Συνοδινός:

Σήκω Φασόλη στο χορό

μ' όλα τα γηρατιά σου

γιατί χορεύει το Ρηνιώ

που 'καψε την καρδιά σου.

 

Γ. Φασόλης:

Άμα με δούνε στο χορό

οι άλλοι τι θα πούνε

έχω γριές εδώ κοντά

κι ώρες μας περνούνε.

 

Δ. Συνοδινός:

Είναι του φίλου μου αδελφή

νομίζω έχω τύψεις

και πράγμα όπου φαίνεται

μη πολεμάς να κρύψεις.

 

Αρ. Καλαμάρης:

Φαντάρε μίλησε και εσύ

και μη χορεύεις μόνο,

για ξέχασες τα έθιμα

που λείπεις ένα χρόνο.

 

Γ. Ποδότας:

Σήκω Φασόλη χόρεψε

και κάνε τα καλά σου,

κόπος πολύς χρειάζεται

για να γενεί δικιά σου.

 

Αρ. Καλαμάρης:

Η γλώσσα του μπορεί να πει

τα πόδια του μπερδεύει

κι αν σηκωθεί να ξέρετε

ότι θα παραγέρνει.

 

Γ. Φασόλης:

Θα πάω με τα τέσσερα

ίσως τα κατορθώσω

και την δουλειά μου όπως μπορώ

θε να την τελειώσω.

 

Σου 'πα και σε Ποδότα μου

μαζί μου μην τα βάζεις

και τα καλά και τα κακά

απάνω σου θα κάνεις.

 

Γ. Ποδότας:

Δεν είμαι οπισθοδρομικός,

έχω καρδιά μεγάλη,

μαζί σου τα ξανάβαλα

και πέρα τα 'χα βγάλει.

 

Γ. Μπουλής:

Εγέρασες και το μυαλό

δεν άλλαξες ποτέ σου

μύξες και ξεράσματα

Φασόλη μου η δουλειά σου.

 

Δ. Συνοδινός:

Και με τα τέσσερα να πας

θα σου το πω και τούτο

δεν πρόκειται να φας ποτέ

Φασόλη τέτοιο φρούτο.

 

Γ. Μπουλής:

Εγώ δεν τον κατηγορώ,

του λέω την αλήθεια,

εμείς οι δυο πια είμαστε

να βράσομε ρεβύθια.

 

Μου τονε ξεμυαλίσατε

μα δεν θα το χωνέψω

θα καταφέρω το Ρηνιώ

και θα το επαντρέψω.

 

Ετούτο το αποψινό

αθάνατο θα μένει,

τρεις γέροι να χορεύουνε

κι αυτοί ξεμυαλισμένοι.

 

Γ. Φασόλης:

Αντώνη Σάρδη έλα εδώ,

έλα να μ' ανταμώσεις,

έλα που θα χορέψω εγώ

εσύ θε να πληρώσεις.