Γιώργος Φασόλης:

Ανάθεμά σε Κουτσουνά

εσύ και το βιολί σου

αυτόνο θέλει σπάσιμο

πάνω στην κεφαλή σου.

 

Θέλω ένα λόγο να σου πω

μα ντρέπομαι κομμάτι

του Δημοσθένη πρόσεχε

μη βγάλεις κάνα μάτι.

 

Δ. Συνοδινός:

Θε να το πω όπως μπορώ

και ό,τι θέλει ας γίνει,

μου φαίνεται ερωτεύτηκες

Φασόλη την Ειρήνη.

 

Γ. Φασόλης:

Από εδώ που βρίσκομαι

θα δώσω ένα κλώτσο

πες μου αν παραγίνηκες

για να 'ρχω να σε κόψω.

 

Γ. Ποδότας:

Αυτό που σου 'πε το Δημό

θα σου το πούνε κι άλλοι,

για το Ρηνιώ ανέβηκες

Φασόλη στο Πετάλι.

 

Γ. Φασόλης:

Για το Δημό που είπες μας

το είπανε και άλλοι,

τον κυνηγήσανε προχτές

πάνω απ' το Πετάλι.

 

Δ. Συνοδινός:

Ποδότα μην του ρίζεσαι

δεν είναι στα καλά του

που βρήκε να ερωτευθεί

στα γεράματά του.

 

Γ. Φασόλης:

Εσύ παιδί μου είσαι μικρός

δεν έχεις μπιστοσύνη

κι αν έχεις μούτρα πέρασε

πάνω απ' της Φροσύνης.

 

Φεύγεις, ω Κώστα, και που πας,

που πας και τι θα γίνει

και αυτό το φρούτο που βαστάς

που φεύγεις και το 'φήνεις;

 

Αν θέλεις ασ' το εις εμέ

όπου κανεί δεν έχω

και θε να είσαι βέβαιος

πως θα σου το προσέχω.

 

Δ. Συνοδινός:

Αν έχεις γνώση και μυαλό

μέσα στην κεφαλή σου

δεν θα ερωτευόσουνα

ποτέ την εγγονή σου.

 

Γ. Φασόλης:

Αυτά που λες παλιόπαιδο

είναι ντροπή δική σου,

αφού δεν έχω γνώση εγώ

δωσ' μου απ' την δική σου.

 

Κουτσουνάς:

Γεια σου λεβέντικο κορμί,

του Πεταλιού αστέρι,

ποιος είναι αυτός ο τυχερός

που θα σε κάνει ταίρι;

 

Γ. Ποδότας:

Σώμα, ψυχή και πρόσωπο

ωσάν τον ήλιο λάμπει,

χαράς τονε τον τυχερό

στο σπίτι σου που θα μπει.

 

Γ. Φασόλης:

Γεια σου βρε Γιώργο μερακλή.

Γεια σου Ποδότα, γεια σου.

Όπως θορώ τα κόκκινα

σου 'κάψαν την καρδιά σου.

 

Δ. Συνοδινός:

Με πάθος το τραγούδησες

γιατί πονεί η καρδιά σου

και εγώ σα φίλος εύχομαι

να γίνει εδικιά σου.

 

Γ. Ποδότας:

Ευχαριστώ πάρα πολύ

για τη γλυκιά σου γλώσσα,

καλύτερα μ' ευχαριστεί

παρά να παίρνω γρόσα.