30 Οκτωβρίου 1988.
Ξυπνητικά του Νίκου Ναδάλη και Κατερίνας Σταυριανού.
Νίκος Σταυριανός (πατέρας):
Όλη η παρέα ήρθαμε
γαμπρέ απ' το πατρικό σου
μ' ευχές να σας γεμίσομε
στο νέο σπιτικό σου.
Δημοσθένης Συνοδινός (κουμπάρος):
Καινούργιο σπίτι ανοίξατε
που το 'χατε στο νου σας
με των γονιών σας τις ευχές
πάρτε και του νονού σας.
Μιχάλης Δεπάστας:
Ανοίξετε τις πόρτες σας
αλλιώς θα προχωρήσω
και τη ζημιά που κάνατε
εγώ θα εκτιμήσω.
Γιάννης Γαλίφος:
Σας τήνε δίνω την ευχή
όλο χαρές και γέλια
και των γονιών σας οι ευχές
στο σπίτι σας θεμέλια.
Σπύρος Γεροντόπουλος:
Το σπίτι που ανοίξατε
γερά θεμέλια έχει
κι η ευτυχία κι η χαρά
από παντού να τρέχει.
Μιχάλης Δεπάστας:
Ανοίξετε την πόρτα σας
να μη σας περιμένω
χαμόγελο στο πρόσωπο
(...)
Γιάννης Α. Ναδάλης (θείος):
Σας εύχομαι χαρούμενοι
παντοτινά να ζείτε
δυσκολίες στη ζωή
ποτέ σας να μη βρείτε.
Δημοσθένης Συνοδινός (κουμπάρος):
Έρχομαι από το πατρικό
φιγιότσε μου Ναδάλη
φέρνω της μάνας την ευχή
να 'χετε προσκεφάλι.
Κατίνα Λουκατάρη:
Να ζήσετε πανευτυχείς
σαν τα βουνά να πάτε
και να σας δίνει ο Θεός
ό,τι θε να ζητάτε.
Γιώργος Σταυριανός (Ψηλός):
Πάρτε ακόμα μια ευχή
από τον αδερφό σας
θεμέλια να τη βάλετε
στο νέο σπιτικό σας.
Δημοσθένης Συνοδινός και Κατίνα (κουμπάρα):
Κουμπάρε σαν γονάτισες
και τράβηξες πορεία
να ξέραμε ήντα 'σπειρες,
το Γιώργη ή τη Μαρία.