Από την Άννα Ανδρουλάκη για το δρόμο του Βαθιού.
Καλοκαίρι 1993
Για όλους μας ξημέρωσε
μέρα πολύ μεγάλη
θαρρώ σαν τούτη τη χαρά
δεν ξαναζήσαμε άλλη!
Ταλαιπωρίες γενεών
θαρρώ αποχαιρετούμε
και των γονιών μας τις ευχές
για φυλακτό κρατούμε.
Αγαπημένοι οι Τσοπιανοί
με έργα προχωρούμε
νερό και δρόμο όλοι μας
με υγεία να χαρούμε!
Παράδεισο τον τόπο μας
όλοι αποκαλούμε
και ας προσπαθήσουμε όλοι μας
αγνό να τον κρατούμε.
Του Σικιδιού μας το νερό
τα σπίτια μας δροσίζει
και σαν αγίασμα θαρρείς
απ´την καρδιά αναβλύζει.
Παράδοση ν´αφήσουμε
όλοι μας στα παιδιά μας
να προχωρήσουνε κ αυτά
αγνά στα βήματά μας.
Κι αυτοί που δεν επρόφτασαν
τα έργα να χαρούνε
αιώνιο μνημόσυνο
όλοι μας τους χρωστούμε.
Σ´αυτούς που εβοήθησαν
τα έργα για να γίνουν
ένα θερμό ευχαριστώ
οι Τσοπιανοί απευθύνουν.
Άννα Ανδρουλάκη
εκ βάθους καρδίας.