Τα κάλαντά μου θα σας πω
χωρίς καθόλου να ντραπώ
πιο νωρίς όμως εφέτος
πριν από το νέο έτος!

Γιατί απρόβλεπτα πολλά
εκεί που κάθομαι καλά, 
έρχονται και με τρομάζουν
και τα σχέδια αλλάζουν.

Ο άνδρας μου, μου λέει....Ρι!
φεύγω για Σίφνο, μα μπορεί,
να σε πιάσουνε οι πόνοι
θα ´ρχω, δε σ' αφήνω μόνη!

Πήαινε κι έννοια σου...εγώ,
από το σπίτι δε θα βγω
δε γεννάω από τώρα,
ξέρω ακόμα και την ώρα! 

Και έφυγε ο χριστιανός
αυτά είναι όλα γεγονός
μα δεν πρόλαβε να φτάσει
και στη Σέρφο κάνει στάση!

Του λέει... άντρα μου πονώ,
μου φαίνεται ότι γεννώ,
τα νερά μου έχουν σπάσει
μάλλον μήνες έχω χάσει.

- Πάω να βρω ένα φουσκωτό
και μην αγχώνεσαι γι ´αυτό!
φύγε εσύ για το γιατρό σου
κι εγώ θα ´ρχω στο πλευρό σου!

Περίμενε ο φουκαράς
μεταξύ άγχους και χαράς,
μες το κρύο τόση ώρα
μα έφτασε το σκάφος τώρα!

- Φίλε μου τρέχα όσο μπορείς
πενήντα μίλια αν μπορείς,
η γυναίκα μου γεννάει
στο νοσοκομείο πάει!

Δεν πέρασε ώρα πολλή

και πάλι τον ξανακαλεί

-Άκυρο! να μη γυρίσεις!

μα δε φταίω, μη με βρίσεις!

-Τι έγινε; και δε γεννάς;
αφού μου είπες πως πονάς!
τα νερά πως έχουν σπάσει!
Μωρέ Ρίτα....τα ´χω χάσει!

-Πολύβιε! Τί να σου πω;
Ήμουνα μόνη με το Από
κι οταν είδα να μουσκεύω, 
άρχισα να ρεμπελεύω.

Τρέξανε όλοι οι συγγενείς
μα....δεν κατάλαβε κανείς
ακριβώς τί έχει γίνει
ποιος να πάρει την ευθύνη;

Ο γιατρός με ´δε κι απορεί, 
μου λέει....δε γεννάς μωρή,
με αναστάτωσες και μένα
ότι φτάσαμε στη γέννα!

- Γιατρέ μου...σπάσαν τα νερά
πώς λες πως είμαι μιά χαρά;
- Πάψε να ´σαι τρομαγμένη!!
είσαι απλά.....κατουρημένη!

-Μωρέ γυναίκα εγώ γυρνώ
τον κάβο Ντόρο εδά περνώ
μα η τρομάρα μου χαλάλι,
σπίτι θα τα πούμε πάλι!

Αυταδά ήπαθα που λες...
είδατε άλλες πιο λωλές;;
θα ´ρχει η ώρα να γεννήσω
μα πού να ξαναμιλήσω...

Καλή χρονιά ! Χρόνια Πολλά!
να έρθουνε όλα καλά,
σ' όλους λεω μιά συγγνώμη
που θα τρέμουνε ακόμη!