Με το Σιφνέικο σκοπό

θέλω κι εγώ ευχές να πω

τη χρονιάρα τούτη μέρα

με νησιώτικο αέρα.

Η Σίφνος μας παρακαλεί

στην αγκαλιά της μας καλεί

μιας και είμαστε μακριά της

και μας θεωρεί παιδιά της.

Είναι το κλίμα ασφυκτικό

αγχώδη και κουραστικό

το να ζεις μες στην Αθήνα

και στη Σίφνο ένα μήνα.

Θα κάνουμε ανατροπή

έρωτας είναι, όχι ντροπή

το χωριό μας αγαπούμε

και μας λείπει, το ζητούμε.

Μπαμπά ν’ αφήσεις τη δουλειά

μαμά κι εσύ όπως παλιά

να γυρίσουμε στη φύση

είναι η πιο ωραία λύση.

Να ‘χουμε αέρα καθαρό

στη στέρνα βρόχινο νερό

και παρέες για βεγγέρα

που δε θα μας φτάνει η μέρα.

Την Παναγιά παρακαλώ

κι εσάς στο σπίτι προσκαλώ

το χριστό μας στο τιμόνι

να μη νιώθουμε άλλο μόνοι.

Να ‘ρθει παντού η αλλαγή

σε θάλασσα, ουρανό και γη

με τα κάλαντα που λέμε

ειν’ το δώρο αυτό που ‘θέμε.