Σκληρά και όχι μαλακά

η Μέργκελ από το γιακά

την Ελλάδα φοβερίτζει

όμως πρέπει να γνωρίτζει

Ότι ο δυστυχής λαός

είναι περήφανος, καλός,

αξιοπρεπής κι ωραίος,

δεν ευθύνεται στο χρέος.

Αλήθεια, ποιος ποιανού χρωστά;

Γιατί μας έβαλε μπροστά;

Την κατοχική ιστορία

τη γνωρίζει η κυρία;

Απ’ τη δικιά σας σβάστικα

αυτούς που θυσιάστηκαν

ποιος θα αποζημιώσει,

σεις τους είχατε εξοντώσει.

Ζήσαμε χρόνια κατοχής,

παράδειγμα είμαστε αντοχής,

και θ’ αντέξομε και πάλι

σ’ ό,τι κι αν βρεθούμε χάλι.

Μέργκελ, εσύ είσαι ο μενεξές

Καν Τρόικα νέα Εσ-ες,

ανθοδέσμη που ευωδιάζει,

Χάι Χίτλερ σου φωνάζει.

Σ’ εμάς για άλλη μια φορά

θα καψαλίσεις τα φτερά,

μπορεί τώρα να μας στύψεις,

όμως θα σε φάνε οι τύψεις.

Οι Έλληνες στις δυσκολιές

τη βγάλομε και με ελιές

και την πίκρα τη γλεντούμε,

με τη Βέμπο τραγουδούμε.

Το δέκα το δαιμόνιο

προικίζει το μνημόνιο,

έντεκα, θα κατορθώσεις

καμιά τρύπα να μπαλώσεις;

Πήραμε φόρα ολοταχώς

στο τούνελ δεν υπάρχει φως ,

ίσως και να γίνει κάτι

τώρα με τον Καλλικράτη.

Το ΔΝΤ κόβει φτερά,

τόκους εισπράττει με ουρά,

μας εβάλανε στη μέση,

μας εφόρεσαν το φέσι.

Αλήθεια, πώς ημπόρεσαν

το φέσι και μας φόρεσαν,

τα λαμόγια, οι σωτήρες

ήταν άρπαγες φωστήρες.