Αλλάξανε οι εποχές

που ειν το κρύο, οι βροχές;

που ναι η κακοκαιρία

μόνο ζέστη κι ανομβρία.

Τα πάντα έχουν μαραθεί

και το νερό που να βρεθεί

ειν’ η γη μας ξεραμένη

και χειμώνα περιμένει.

Φλέες, πηγάδια, τι νερό

μέχρι πριν κάμποσο καιρό

απ’ αυτά οι Σιφνιοί τραβούσαν

και ποτίτζαν δεν πεινούσαν.

Ανοίγανε οι ουρανοί

δεν ενοχλούσανε κανή

και η γη μοσχοβολούσε

έλαμπε καρποφορούσε.

Χαρά οι αγρότες και οι βοσκοί

χόρτα παντού χειροβοσκοί

στα μποστάνια ευλογία

θείο δώρο και υγεία.

Σκίνοι, δεντρά, φασκομηλιές

μέχρι μανήτες και ελιές

μες τη φύση στολισμένα

με νεράκι χορτασμένα.

Τώρα σπανίζουν όλα αυτά

και είναι θέματα καυτά

αν η φύση δεν αλλάξει

τίποτα πια δε θα υπάρξει.

Εσύ Χριστέ από ψηλά

όπως ο χρόνος θα κυλά

δύναμη σε όλους δώσε

και απ’ αυτά τους πάντες σώσε.