Στιχουργός: Καίτη Γεροντοπούλου
Τα κάλαντα
Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά,
κύλησε πάλι η χρονιά,
καλώς ήρθε η καινούρια
με χαρές και με τραγούδια.
Περνούν τα χρόνια της ζωής
σε χρόνο της αναπνοής
και μαζεύονται ένα – ένα
όλα μας τα πεπραγμένα.
Καθένας το κουβάρι του
κρατά μες στο κουφάρι του
κι όταν το ξετυλίγει
η χαρά κι ο πόνος σμίγει.
Το αύριο μα και το χθες
θυμάσαι, θέλεις κι αν δε θες,
και μες στο μυαλό γυρίζει
καθετί που μας θυμίζει.
Την όμορφη παλιά εποχή
που η ανθρώπινη ψυχή
είχε για περίσσευμά της
την αγάπη στην καρδιά της.
Κι αν τα μυαλά μας γύρισαν
και οι καρδιές πλημμύρισαν
με ευρωπαϊκά μοντέλα
και με κάθε είδους τρέλα.
Θα πρέπει να φροντίσουμε
και να μην αμελήσουμε
τα πατροπαράδοτά μας
να ΄ναι πάντα στην καρδιά μας.
Συνήθειες σιφναίικες μας
κι άντρες και γυναίκες μας
στα παιδιά μας να φροντίζουν
τα σιφναίικα να θυμίζουν.
Στο όμορφο νησάκι μας
που είναι το μεράκι μας
μόνο η κληρονομιά μας
δείχνει την ταυτότητά μας.
Χρόνια πολλά, καλή χρονιά,
σ’ όλους υγεία και χαρά,
μέρες όμορφες να δούμε
και του χρόνου να τα πούμε.