Τα κάλαντα πάλι θα πω

όμως με τι ν’ ασχοληθώ,

κι όλο ψάχνω το μυαλό μου

να περάσω τον καιρό μου.

Και βρήκα θέμα σοβαρό

που τώρα τούτο τον καιρό,

η γλώσσα των πολιτισμών μας,

των παλιών καλών καιρών μας.

Ξενόφερτες συνήθειες

που καταντούν ηλίθιες

προσπαθούν με κάθε τρόπο

να μολύνουν κάθε τόπο.

Το λεξιλόγιο φτωχό,

χυδαίο κι ενοχλητικό,

συνηθίζεται μοιραία

πρότυπο στη νεολαία.

Αλλά και τηλεοπτικώς

ο τύπος έγινε κακός

και γεμίζουν τα μυαλά μας,

καταστρέφουν τα παιδιά μας.

Έγινε η σκέψη μας φτωχή

κι η γλώσσα μας ακόμα πιο φτωχή,

πρέπει να καλοσκεφτούμε

και να προβληματιστούμε.

Η γλώσσα η ελληνική

πρέπει καθένας να σκεφτεί

ότι έχει φυλαγμένα

…μαργαριτάρια ζηλεμένα.

Αλίμονο αν τα χάσουμε

και όλα τα ξεχάσουμε,

αν τη γλώσσα δε μιλούμε

κι απ’ το χάρτη θα σβηστούμε.

Αυτός ο ευρωπαϊσμός

φαίνεται κοσμοχαλασμός,

όλα τα ισοπεδώνει

και τ’ αυτί μας δεν ιδρώνει.

Η Παναγιά και ο Χριστός,

τι να προλάβει πια κι Αυτός,

ας μαζέψει τα μυαλά μας

να βοηθήσει τα παιδιά μας.