Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά,

έφτασε η νέα μας χρονιά,

κάλαντα κι εμείς ας πούμε

μες στη Σίφνο αφού ζούμε.

Θ’ ασχοληθώ με το παιδί

γιατί πολύ με συγκινεί

στις ημέρες όπου ζούμε

με τι το τροφοδοτούμε.

Λουλούδι είναι το παιδί

που μοιάζει σαν μικρό πουλί

που ανοίγει τα φτερά του

να πετάξει απ’ τη φωλιά του.

Κάποιος θα πρέπει να του πει

τι θ’ αντικρίσει στη ζωή

και να το τροφοδοτήσει

μ’ ό,τι θα το ωφελήσει.

Τώρα αντί για τους γονείς,

δεν αμφιβάλλει πια κανείς,

πως η τηλεόρασή μας

το μορφώνει το παιδί μας.

Κομπιούτερ μα και τα σι - ντι

μες στη ζωή του έχουν μπει,

όλα αυτά και τόσα άλλα

πιο μικρά και πιο μεγάλα.

Έχει ανάγκη το παιδί

από πνευματική τροφή

να γεμίσει το μυαλό του,

όπλο να ΄χει στο πλευρό του.

Έχει η Ελλάδα ομορφιές,

ιστορικές, πνευματικές,

και χορούς και παραδόσεις

πρέπει στο παιδί να δώσεις.

Ο κόσμος όλος προσπαθεί

παράδοση να μη χαθεί

και στην κάθε μας πατρίδα

είναι η μόνη πια ελπίδα.

Το δέντρο όταν μαραθεί

σιγά – σιγά θα ξεραθεί,

απ’ τις ρίζες το ΄χουν κόψει

γι’ αυτό άλλαξε την όψη.

Έτσι και οι πατρίδες μας

σαν φύγομε απ’ τις ρίζες μας

σαν δεντρό θα ξεραθούμε

και θα μεταμεληθούμε.

Το μέλλον της πατρίδας μας

πρόοδο στην παιδεία μας,

όλοι μας ας ευχηθούμε

και χρόνια πολλά να ζούμε.