Ευλογημένη η χρονιά
στης Σίφνου κάθε γειτονιά
ήβγηκα να καλαντίσω
τις ευχές μου να σκορπίσω

Κάψανε δάση και βουνά
“ήβγηκαν” και τα Ζωνιανά,
τ΄ ασφαλιστικού το χάλι
θα το σκιάσει η Φάνη Πάλλη

Το δυο χιλιάδες το οκτώ
θα είναι έτος εκλεκτό;
Γιατί το εφτά πριν σβήσει
στάχτες ήκανε τη φύση

Σκούνα σε κάναμε, Ελλάς,
βλέπεις, ακούς και δε μιλάς
τους Λαζόπουλο, Καρβέλα
θώριε, Έλληνα, και γέλα

Κλείνοντας κάνω μια ευχή
χαρούμενη κάθε ψυχή,
μονιασμένοι, αγαπημένοι
η Ελλάδα δεν πεθαίνει