Γίνηκα δίμετρο παιδί,
η δόση θα ΄πεσε πολύ
κι ήβγηκα να καλαντήσω
για δουλειές να σας μιλήσω

Το μεσημέρι σαν ξυπνώ
για ψάρεμα θα ξεκινώ,
απ’ του Κου την τέχνη πήρα
πώς ψαρεύουνε τη στείρα

Θα παρατήσω τα σκολειά,
έκθεση, μαθηματικά,
τι δουλειά θα κάνω βρήκα,
θ΄ αγοράσω τη «Μαρίκα»

Ένα αγκίστρι αμολώ,
δε θέλω και να κουραστώ,
όπου να ΄ναι τηνέ βρίσκω
και τρελαίνω και το Γκίσκο

Το δυο χιλιάδες το οκτώ
να είναι το πιο τυχερό,
να γλεντάτε πότε –πότε

και όλο ψάρια πια να τρώτε