Ως τώρα την Πρωτοχρονιά

δεν έχω δει ποτέ χιονιά

όμως κάλαντα της λέω

και στην ευτυχία πλέω.

Τα χείλη μου θα ευχηθούν

κι οι σκέψεις μου θα ξεχυθούν,

να σας πω για τη ζωή μου

και τι κουβαλώ μαζί μου.

Στον ίδιο βρίσκομαι σταθμό,

ζήτησα φέτος και βαθμό

για ν' αλλάξω πια βαθμίδα,

τι ήτανε να δω το είδα.

Στη ζωγραφιά, στη μουσική

στους πρώτους είμ' η βασική,

τόσο καταξιωμένη

μόν' το δίπλωμα μου μένει.

Γιατί με βλέπουν σαν μωρό,

τον Κωνσταντίνο το μπορώ

να τον "μάθω" να διαβάζει,

αυτό πόσο μ' ανεβάζει.

Μου δίνει άπειρη χαρά

και το μυαλό μου λαχταρά

να μαθαίνει να προφτάσει

στο Δημοτικό σαν φτάσει.

Ο πατερούλη συμφωνεί

και η μαμά με μια φωνή

έχω κόρη που μου μοιάζει,

το καλύτερο τη νοιάζει.

Χρόνια Πολλά και υγιή

κάθε σας όνειρο να βγει.

Η Μαρίλια εμμένη

να 'σαστε ευτυχισμένοι.