Μόλις προβάλλεις στου Καβγιά
δεν είναι πια όπως παλιά,
η εκκλησία τ’ Άη Αντώνη
όλα γύρω τα ημερώνει.

Αυτοί που κουραστήκανε
και ταλαιπωρηθήκανε
είχανε μαζί τον Άγιο
και τους έδινε κουράγιο.

Για να γινούνε όλα αυτά
χρειάζονται πολλά λεφτά,
μα όταν όλοι προσπαθούνε
γρήγορα θενά χτιστούνε.

Τώρα περνούν οι χριστιανοί
με πίστη και υπομονή,
καμαρώνουν με μεράκι
το καινούριο εκκλησάκι.

Για να γινεί δουλειά σωστή
πρέπει ακόμα να χτιστεί,
θέλει μια τραπεζαρία
και μαζί και μαγειρεία.

Σε τέτοια πράγματα ο Σιφνιός,
αν είναι γέρος είτε νιος,
όταν είναι για εκκλησία
όλοι γίνονται θυσία.

Κι όλος ο κόσμος θα το πει
«να ζήσει η Επιτροπή
κι όλοι όσοι βοηθούνε
πάντα ευτυχείς να ζούνε.»