Το δυο χιλιάδες τέσσερα
κι εγώ είκοσι τέσσερα
έτη ιεροσύνης κλείνω,
την ευχή μου σ’ όλους δίνω.

Έχ΄ ο εφημέριος χαρά
όταν θωρεί κάθε φορά
να ΄ν’ το ποίμνιο μπροστά του,
ω, πώς χαίρετ’ η καρδιά του!

Ωσάν το Σίμωνα σταυρό
σηκώνω μα σαν σας θωρώ,
να ΄σαστε ευτυχισμένοι,
πούπουλο είναι δε βαραίνει.