Ακόμα ένας Λεμονής

από εξαίρετους γονείς

που Φραγκίσκο με φωνάζουν

και Εφραίμ με ονομάζουν.

Κάτοικος του Πλατύ Γιαλού

πάνω στο κύμα του γιαλού

που ’χω αδερφάκια δώρα

το Γιωργάκη με τη Φλώρα.

Στα ώπα-ώπα με κρατούν

το διάβασμά τους παρατούν

μα δεν χάνουνε για αστείο

και οι δυό τους αριστείο.

Το πιο σπουδαίο θα σας πω

όλο τον κόσμο ν’ αγαπώ

οι γονείς μου ’μάθαν πρώτα

για να ζω μ’ αυτήν τη ρότα.

Μες στων γονιών την αγκαλιά

με των γιαγιάδων τα φιλιά

του παππούλη την παρέα

σαν πασάς περνώ ωραία.

Να παίζω θέλω ειδικά

μ’ οχήματάκια παιδικά

κι όσοι θέλετε να παίξτε

με χαρά κοντά μου τρέξτε.

Ας τραγουδήσουμε μαζί

ο κάθε άνθρωπος να ζει

ξένοιαστα και με γαλήνη

στην καρδιά χαρά να κλείνει.