Ήρχα στη Σίφνο για γιορτές
μα οι πόρτες όλες είν’ κλειστές,
οι Σιφνιοί πάνε Αθήνα
να περάσουνε πιο φίνα.

Για ψώνια και για ρεβεγιόν,
για αγαθά λογιών-λογιών,
κι άνθρωπο για να μιλήσεις
πού να τον ε-συναντήσεις;

Σμάρι θα δεις αλλοδαπούς
και αρβανίτικα ακούς,
το Ηρώον είναι Σκόδρα,
πώς να μη λυπούμαι σφόδρα;