Το καλοκαίρι ο χαμός,

μα τώρα όμως τι καημός.

Απ' του Πίπη ανεβαίνω,

το χωριό ερημωμένο.

Τα μαγαζιά όλα απών,

σκληρά δουλεύουν τη σεζόν.

Για ξεκούραση ο χειμώνας,

νέκρα και ο Αρτεμώνας.

Ένα καφέ να θες να πιεις

ούτε για πλάκα μην το πεις.

Ως και σπίρτα ν' αγοράσεις

κάτω πρέπει να περάσεις.

Όλα τα σπιτια σκοτεινά,

ούτε καντήλι πουθενά.

Έρχονται τα καλοκαίρια.

Πήγανε σε ξένα χέρια.

Μελαγχολία φοβερή,

άνθρωπος δεν κυκλοφορεί

ειδικά αν είναι βράδυ,

σαν να βρίσκεσαι στον Άδη.

Οι νέοι τη ρόδα προτιμούν,

οι γέροι πια δεν περπατούν.

Όλοι τώρα μετοικίσαν,

τα περίχωρα γεμίσαν.

Να 'χετε υγεία και συντροφιά

και του χωριού η ομορφιά

ίδια ακόμη παραμένει

μα τον τουρισμό προσμένει.