Κτυπώ την πόρτα σας να μπω
δυο κάλαντα να σας ε-πώ,
θέλω να ακουστεί η φωνή μου
κι ό,τι έχω στην ψυχή μου.

Τώρα παντού εξέλιξη,
κανείς δεν έχει έλλειψη,
μες στο σπίτι μας κλεισμένοι,
όλοι αποξενωμένοι.

Είμαι παιδί και λαχταρώ
να μάθω εκείνο τον καιρό
τι γινόταν όλη μέρα
και το βράδυ στη βεγγέρα.

Ακούω από τον παππού,
που τόνε βλέπω που και που,
να μου λέει πώς περνούσαν,
πόσο πιο ωραία ζούσαν.

Εμείς στον υπολογιστή
και οι μεγάλοι καθιστοί,
άνετοι στην πολυθρόνα,
βλέπουνε κάποιον αγώνα.

Έχουνε όλα πια χαθεί
κι εμείς δεν έχουμ’ επαφή,
εγώ θέλω να βγω έξω
να βρω φίλους και να παίξω.

Στου νέου χρόνου την αρχή
θέλω να κάνω μια ευχή,
όλοι να διατηρούμε
τα παλιά όπως τα βρούμε.