Η πρώτη μου Πρωτοχρονιά

κι από την πέρα γειτονιά

στις Καμάρες όπου μένω

να 'ρθετε σας περιμένω.

Με κάλαντα ό,τι θα πω,

να βλέπετε έχω σκοπό

τους γονείς κι όλοι τις άλλοι

που 'χουνε χαρά μεγάλη.

Τι αγκαλιές και τι φιλιά

τα δέχομαι χωρίς μιλιά

λιώνει η μαμά, ξεχνιέται

κι ο μπαμπάς παραπονιέται.

Δε θα του πάρω την πρωτιά

μην έχει έννοια και σκοτιά

μα κι αυτός απ' την πλευρά του

έχει βγει απ' τα νερά του.

Κι εδά που παίζω, μπουσουλώ

χαίρετε σαν τον κουζουλό

που 'χει όμορφο αγόρι

και δεμένο με την κόρη…

…πώς με φροντίζει τρυφερά

στα χέρια με κρατά γερά

τις γιαγιάδες μου εκπλήσσει

που κι αυτές έχουν κολλήσει….

…μες στην καρδιά τους έχω μπει

του έρωτάς τους το κουμπί

έχω βρει και τώρα μένει

για τον Στέλιο και το Μένη….

…να κάνω μια περιγραφή.

Δεν έχει λόγια να γραφεί

πως τους άλλαξα το βίο

μοιάζω λένε και στους δύο.

Τρισευτυχείς πολύ θα δεις

κι αυτούς που εγγονός τους δις

είμαι και τους έχω δώσει

τη ζωή διπλή σε δόση.

Να 'χετ' αγάπη στην καρδιά

κι ιδιαιτέρως στα παιδιά

εύχομαι μη ζήσουν πόνο

ευτυχία να 'χουν μόνο.