Τον τελευταίο τον καιρό

πρόβλημα έχει σοβαρό

το νησάκι το δικό μας

στο κυκλοφοριακό μας.

Χερρόνησο ως του Κοντού

δρόμοι ανοίγονται παντού

παρακλάδια πάνω-κάτω

είναι το νησί γεμάτο.

Όλα ωραία και καλά

μα αυτοκίνητα πολλά

τρέχουνε σαν τις διάολοι

και μας ετρομάζουν όλοι.

Και του Σουλιώτη η σχολή

βγάζει φουρνιές τις οδηγοί

δυο αμάξια ο καθένας

αγοράζει και όχι ένα.

Οι μηχανές και τα παπί

ήντα μπορεί κανείς να πει,

κόβονται τα γόνατα σου

σαν περνούν από μπροστά σου.

Στην κόψη πια του μαχαιριού

οι μήνες του καλοκαιριού

τα παπόρια σαν πλευρίζουν

κτύλι-κτύλι* ξεφουρνίζουν.

Και γίνεται συνωστισμός

ένας πραγματικά χαμός

άλλα μπαίνουν και άλλα βγαίνουν

και το δρόμο ανεβαίνουν.

Πριν την παλιά «ηλεκτρική»

το «σώσε» αρχίζει από 'κει

όλοι οι δρόμοι είναι κλεισμένοι

από τις παρκαρισμένοι.

Αν πας Πετάλι και Αρτεμών

αρχίζεις το «Πάτερ Ημών»

δεν μπορείς να προχωρήσεις

ούτε και να σταματήσεις.

Αν πας στην άλλη τη μεριά

Ξενώνα και ανηφοριά

πέφτεις πάνω σ' άλλο χάλι

αγανάκτηση μεγάλη.

Στο Φάρο και Πλατύ Γιαλό

δεν βρίσκεις κάτι πιο καλό

και το Κάστρο πάνω-κάτω

αυτοκίνητα γεμάτο.

Είναι μεγάλο το κακό

και δεν υπάρχει γιατρικό

να μπορεί να το γιατρέψει

και την πρόοδο να στρέψει.

Δρόμοι παρακαμπτήριοι

αυτοί είναι σωτήριοι

και τα παρκινγκ μία λύση

σ' όλα τα χωριά επίσης.

Σας εύχομαι χρονιά τρανή

και με λιγάκι υπομονή

και με προσοχή και τάξη

να μην πάτε από αμάξι.

*κτύλι-κτύλι: Το ένα δίπλα στο άλλο