Στιχουργός: Νικόλαος Ποριώτης
Τα κάλαντα της μπέμπας του Γιώργου Α. Κορακή είναι γεμάτο συναισθηματικές εικόνες και αναφορές στις αγαπημένες σχέσεις του παιδιού με την οικογένειά του, όπως τη μητέρα, τον πατέρα, τη γιαγιά, και τους παππούδες. Είναι ένα χαριτωμένο και ζεστό παράδειγμα της ελληνικής παράδοσης των καλάντων που συνδυάζει την ποίηση με τις οικογενειακές αξίες.
Τα κάλαντα
Είμαι μπουμπούκι τρυφερό
που τώρα κάμποσο καιρό
όμορφα μοσχομυρίζω
κι αγκαλιές πολλές στολίζω.
Για τη μαμά μυρωδικό
σε ένα γιορτινό γλυκό
συνταγή μόνο για μένα
δεν τη λέει σε κανένα.
Θέλω ο μπαμπάς να με βαστά
που όλα τα' κανε σωστά
και του έμοιασα εν τέλει
να' ξερα τι άλλο θέλει;
Η πιο μεγάλη αγκαλιά
απ' το βαγγε είν' τη γιαγιά
είμαι η έγνοια της η μόνη
κι απ' τα μέλια με λιγώνει.
Από την άλλη έχω το φλω
που του' χω πάρει το μυαλό
με νταντεύει με τις ώρες
αφού ξέρει από κόρες.
Είμαι απ' όλους πιο καλή
αφού έχω παπφού τον φολή
κι ετοιμάζεται για γκιότσι
να' βγούμε με το καρότσι.
Μα δεν ξεχνώ και τον κουκή
συνέχεια καραδοκεί
τις χερούκλες του ν' ανοίξει
και την εγγονή να σφίξει.
Πρώτα μου κάλαντα αυτά
γι' αυτό φερθείτε μου σωστά
όλοι απ' το πουγκί περάστε.
κι ευτυχισμένοι να ' στε.