Αη το πάλι το Μαρώ!!

Και πέρυσι τέτοιο καιρό

Ήταν αγανακτισμένο

Κι όλο νεύρα το καμένο!

Με «γράψανε» κανονικά

Αφού τους είπα τελικά

Στην Αθήνα πως δεν κάνω

Πάρτε με από πα χάμω!

Πρόβλημα έχω σοβαρό

Ξέρω, ετούτο τον καιρό

Οι κατσίκες πως γεννούνε

Τη γιαγιά ταλαιπωρούνε!

Ήθελα να ‘μουνα μαζί

Να τσε τραβώ απ’ το βυτζί

Να μαθαίνω το ριφάκι

Πώς να πίνει γαλατάκι!!!

Να κάνει η γιαγιά καυγά

«Μαρία! Πρόσεχε τ’ αυγά!

Θα τα σπάσεις! Όχι έτσι!

Έβγα από το κοτέτσι»!!

Για μένα, αυτό είναι ζωή!

Να φεύγω από το πρωί

Στα χωράφια όλη μέρα

Και στον καθαρό αέρα!

Άμα έχει η μάνα ανοικτά

Εγώ θα φύω ξαφνικά

Και θα τηνε  «κοπανήσω»

Στη γιαγιά μου να γυρίσω!

Σας εύχομαι ότι καλό!

Κι αν δείτε σας παρακαλώ

Τη γιαγιά στο μηχανάκι

Δώστε της ένα φιλάκι!!