Θα πρέπει και καμιά φορά

το μυαλουδάκι να γυρνά

πίσω ειν´ τα περασμένα

χρόνια ίσως ξεχασμένα.

Όλοι εμεγαλώσαμε

καθώς τον κόσμο νιώσαμε

με πατέρες μουλαράδες,

ναυτικούς και τσουκαλάδες.

Και τί να πρωτοθυμηθείς

και πώς να μη συγκινηθείς,

σαν θυμάσαι ένα ένα

τα χρόνια τους τα παιδεμένα.

Οι αγωγιάτες φόρτωναν

καΐκια και ξεφόρτωναν

εμπορεύματα, ξυλεία

με μεγάλη δυσκολία.

Σαν βοηθούσε ο καιρός

είχε σειρά κάποιος γιαλός,

στις Καμάρες ή στο Φάρο

ή Σεράλιας το μουράγιο.

Οι τσικαλάδες οι τρανοί,

όλοι μαζί με μια φωνή

θα μας πούνε τί τραβούσαν

που τη Σίφνο συντηρούσαν.

Με την αγγειοπλαστική

σκορπούσανε εδώ κι εκεί

ό,τι ωραίο είχε γίνει

στον τροχό και στο καμίνι.

Μα τώρα δόξα το Θεό,

το σημερνό μας τον καιρό

δεν υπάρχει πια καρούτα,

ξεχαστήκαν όλα τούτα.

Πήλινα καλλιτεχνικά,

όμορφα, εξαιρετικά,

οι Σιφνιοί μας καλλιτέχνες

πρώτοι στις ωραίες τέχνες.

Και οι Σιφνιοί μας ναυτικοί

Ευρώπη και Αμερική

ήταν κοσμογυρισμένοι,

με τη θάλασσα ψημένοι.

Τα κουρασμένα τους λεφτά,

σε όλους αυτά είναι γνωστά,

οι γυναίκες, τα παιδιά τους

έλειπαν από κοντά τους.

Καπεταναίοι μερικοί

οι ναύτες κι οι μηχανικοί,

τροφοδότες και λοστρόμοι

και άλλοι πολλοί ακόμη.

Ας ευχηθούμε όλοι μαζί

μες στη ζωή μας την πεζή

σε όλους ανεξαιρέτως

ευτυχές το νέο έτος.