Απ' τη δική μου τη γωνιά

τρέχω σε κάθε γειτονιά.

Επετάχθηκα στη Σίφνο,

όχι ξύπνιος μα στον ύπνο.

Βλέπω τ' Αντώ πρωί - πρωί

και να φωνάζει "Κα' μωρή!

Σηκωθείτε, μεσημέρι!

Τι να πούμ' εμείς οι γέροι;"

Να και 'φθασε στη θεμωνιά,

άξαφνα βλέπει στη γωνιά

την κατσίκα γεννημένη

το Αντώ να περιμένει.

Τάιζα κότες και πουλιά,

είναι ευχάριστη δουλειά.

Γεια σου αδελφέ Αντώνη

και να ζήσεις χίλιοι χρόνοι.