Θ' ακούσετε το φετινό

τα νέα των Καμαριανών.

Τώρα με τα χοιροσφάγια

έχουνε μεγάλα χάλια.

Τον χοίρο τον εσφάξανε

ωραία τα ταιριάσανε.

Μα εκείνος ζωντανεύει

και απ' το τσιγκέλι φεύγει.

Στη θεμωνιά τον κρέμασα

και από εκεί τον έπιασα.

Τι να γίνει, Μαργαρίτα;

Κι αυτό τυχερό μας ήταν.

Τώρα θα σφάξω πετεινό.

Τι ήταν αυτό το φετινό;

Γιατί, όπως μου μυρίζει,

κάπου ο χοίρος μας γυρίζει.

Τον χοίρο τον επήρανε,

ένα πανέρι φήκανε

κρεμασμένο στο τσιγκέλι

και καθόλου δεν τους μέλει.

Πάω κι εγώ στη θεμωνιά,

ρωτώ όλη τη γειτονιά.

Τίποτα δεν θα 'πομείνει,

νεκρανάσταση έχει γίνει.

Και τώρα σας παρακαλώ,

θα σας το πω με το καλό,

να 'ρθει να πάρει το πανέρι

και το χοίρο να μας φέρει.

Σας λέγω άλλη μια φορά,

μην πάθεις άλλη συμφορά,

κάνε υπομονή λιγάκι,

και του χρόνου Καμπουράκη!