Για 'σένα Πρόδρομε Χριστού

ελπίς και θάρρος του πιστού

αναλάβαμε και πάλι

την ευθύνη τη μεγάλη.

Γιατί κανείς μας δεν μπορεί

να 'ρχει ν' ανάβει πια κερί

εις τα κηροπήγειά σου

τα ερείπια μπροστά σου.

Οι πολυέλαιοι αν πεις

όπως τις πιάνει κι ο γαρμπής

καμιά ώρα θα τους δούμε

εκεί χάμω και λυπούμαι.

Δεν ευπρεπίζει το ναό

το σκεύος πια το παλαιό

το θωρείς που δεν ταιριάζει

σ' εκκλησία που ακμάζει.

Εκεί θα μπει ο χριστιανός

ο γνήσιος κ αληθινός

που το νου του ανυψώνει

στο Θεό και σ' ανταμώνει.

Εις του Χριστού τ' αριστερά

του πνεύματος περιστερά

δοξασμένε ερημίτα

αγιότατε προφήτα.

Ποιος άλλος παρά μόνου Συ

αυτής της πίστεως χρυσή

είδες τον δημιουργό σου

εκ κοιλίας της μητρός σου.

Θα διώχνουνε το σατανά

με το βάπτισμα το θείον

τον συντρίβουν ως στρουθείον

Γι' αυτό ακόμα μια φορά

σας εζητώ συνεισφορά

μη σας φέρει δυσκολίας

δαίμων της φιλαργυρίας.

Τώρα π' αλλάξαν οι καιροί

κι αυτό το χρήμα πλημμυρεί

να ξοφλήσετε κι εμένα

τα χαρτιά τα χρεωμένα.

Και πάντα θα 'χετε φρουρό

στον κινδυνεύοντα καιρό

θάρρος και παρηγοριά

τον υιόν του Ζαχαρία.