Αγαπητοί μου χριστιανοί

πάλι προφητική φωνή

μας διέταξε να βγούμε

εις τους φίλους μας να πούμε.

Πως του Προδρόμου ο ναός

αν δε συνδράμει ο λαός

δεν μπορεί να τελειώσει

όψη όμορφη να δώσει.

Στερείτο το καμπαναριό

που αυτό πρώτα στο χωριό

θ' αναγγείλει πέρα πέρα

την επίσημον ημέρα.

Με την καμπάνα τη γλυκιά

κάθε μητέρα γνωστικιά

θα ξυπνήσει τα παιδιά της

να διαβεί στην εκκλησιά της.

Και τρέχει τρέχει με χαρά

εις του Χριστού τ' αριστερά

να φιλήσει με λαχτάρα

την αγιοτάτην κάρα.

Που τη γλυκιά της τη φωνή

έκοψε άσεμνη γυνή

να μην αντηχεί στ' αυτιά της

το ανοσιούργημά της.

Αλλ' οι ορθόδοξοι εμείς

μετ' ευλαβείας και τιμής

του προσφέρουμε θυσία

και του χρόνου με υγεία.