Ο στρατιώτης του Χριστού 

έχει φτερά του αετού, 

τους αιθέρας διασχίζει, 

στους ομογενείς γυρίζει. 

Εις της Μερσίνης το νερό, 

σε ένα βράχο ιερό, 

τον ναόν μου έχουν κτίσει, 

μα κοντεύγει να βουλήσει. 

Χειμώνας, χιόνια και βροχή 

κι ο βάρβαρος κι η Κατοχή, 

με ανάγκασαν και μένα 

να γυρίσω εις τα ξένα. 

Η σεβαστή επιτροπή 

εργάζεται με προκοπή 

τον ναόν μου διορθώνει 

που τον χάλασαν οι χρόνοι. 

Κι ήλθα και εγώ έως εδώ, 

από κοντά να σας ιδώ, 

δωρεάν να σας ζητήσω, 

τον ναόν μου να ευπρεπίσω. 

Ήλθα προς τους ομογενείς, 

δε θα μου αρνηθεί κανείς, 

όλοι δώστε μια μερίδα, 

μην ξεχνάτε την πατρίδα. 

Τέκνα της Σίφνου εκλεκτά, 

μη λυπηθείτε τα λεπτά, 

γενναιόδωροι φανείτε, 

το νησί μη λησμονείτε. 

Κειμήλια ιστορικά, 

προπάντων χριστιανικά, 

πρέπει να τα συντηρούμε, 

όσους χρόνους και αν ζούμε. 

Θα έλθουν άλλοι από μας 

να βλέπουνε τα έργα μας, 

πρέπει να μας μιμηθούνε, 

τα κειμήλια να σωθούνε. 

Είναι για όλους μας τιμή, 

να δώσουμε μια συνδρομή, 

στον ναό του Ταξιάρχη, 

του Χριστού μας το στρατάρχη. 

Χρόνια πολλά ευχόμεθα 

και όλοι μας δεόμεθα, 

να μας δίδει ευτυχία 

και απόλυτον υγεία.