Ο κάθε χρόνος που περνά 

πίσω αφήνει μια σκιά, 

ψάχνουμε όλοι να τη δούμε, 

που οφείλεται να βρούμε. 

Εγώ νομίζω τα λεφτά 

εκαταστρέψαν τα νησιά 

και πληγή που μεγαλώνει 

τώρα πια δεν επουλώνει. 

Θυμάμαι χρόνια πιο παλιά 

τα σπίτια ήταν ανοιχτά, 

τώρα είναι κλειδωμένα  

κι είναι μέσα παγωμένα. 

Εβάλανε καλοριφέρ, 

μα δε ζεσταίνονται οι καρδιές, 

με κακή κυκλοφορία, 

πώς ν' ανθίσει η υγεία; 

Τόνοι εβάλανε κρασιά 

τα σπίτια και τα μαγαζιά, 

δεν υπάρχει μεθυσμένος 

που 'ναι ο πιο ευτυχισμένος. 

Υπάρχει μια παρηγοριά, 

θέλει κουράγιο και καρδιά, 

ο σταθμός που έχει αρχίσει, 

προσοχή να μην γκρεμίσει. 

Όλοι να βοηθήσουμε  

γερά να τον εκτίσουμε, 

εκεί μέσα θα σωθούνε, 

ό,τι πάνε να χαθούνε. 

Εσείς από την ξενητιά, 

δώσετε μια παρηγοριά, 

μ' όποιο τρόπο κι αν μπορείτε 

κι όταν έρθετε θα δείτε. 

Θα κάθεστε στο σπίτι σας, 

θ' ακούτε τις ειδήσεις σας, 

πότε θα περνά το πλοίο 

και ταξί και λεωφορείο. 

Τώρα να δώσομε ευχή 

να γίνει η δουλειά σωστή, 

χωρίς μίσος, χωρίς πόνο 

να μας βρει ο νέος χρόνος.