Στιχουργός: Αγνωστος
Τα κάλαντα
Τῆς Παναγίας ἡ φωνὴ
ὅλον τόν κόσμο συγκινεῖ
καὶ φωνάζομε ἐν γένει
πρόφθασε Χαριτωμένη.
Κα ποιὸς δὲν θὰ τὴν σεβαστή
ποὖναι εἰς ὅλους σας γνωστή
ἡ σεπτή Της ἡ εἰκόνα
μέσ' τὸ κέντρο τ' ᾿Αρτεμώνα.
Πέρασαν χρόνια καὶ καιροὶ
κ' ἡ ἐκκλησιὰ εἶχε φθαρεῖ
ἐπεσκεύασαν καὶ πάλι
καὶ οἱ κόποι τους χαλάλι.
Εφρόντισε ἡ Ἐπιτροπή
σ᾿ ὅλο τὸν κόσμο νὰ τὸ πῇ
εἰς τὸν εἰκοστὸ αἰῶνα
Ενορία τ' Αρτεμῶνα.
Μὰ βρέθηκαν Χριστιανοὶ
μὲ θάρρος καὶ ὑπομονὴ
κι' ἔδωσαν τὸν ὀβολόν τους
ποὺ θὰ εἶναι γιὰ καλό τους.
Και σεῖς παιδιά θαλασσινοί
ἡ δωρεά σας θὰ φανῆ
καὶ μονάχοι σας θὰ δῆτε
εἰς τὴν Σίφνο ὅταν 'ρθῆτε.
Και σεῖς παιδιὰ τῶν ᾿Αθηνῶν
ἔχομε ἔλλειμα, κενόν·
γιὰ τὴν Παναγιὰ τὴν Κόχη
ποιὸς θὰ πῇ ποτὲ τὸ ὄχι !
Εφύγατε στὰ μακρυνὰ
κι' εἶναι τὰ σπίτια σας κενά
στὸ Μαροῦσι στο Χαλάνδρι
κι' οἱ γυναῖκες καὶ οἱ ἄντροι.
«Χρόνια πολλά » θὲ νὰ σᾶς πῇ
ἡ σεβαστή ᾿Επιτροπὴ
καὶ παντοτεινὴ ὑγεία
νὰ σᾶς δίνῃ ἡ Παναγία.
Θαλασσινοί περαστικοί
ποὺ πάτε στὴν ᾿Αμερική
νὰ τοὺς πῆτε καὶ κεῖ πέρα
τί ζητᾶ ἡ Πλατυτέρα.