Αν και μακράς σας είμαι εγώ 

προ χρόνων πάντοτε φρουρώ, 

τρέχω πανταχού προφθάνω, 

ξηρά, θάλασσα επάνω. 

Από το «Τόσο το Νερό», 

πάντοτε εμπρός μου σας θωρώ, 

χριστιανοί όλους εν γένει,  

πάντοτε ευλογημένοι. 

Μια συνδρομή ζητώ πιστοί, 

Θέλω να εξωραϊστεί 

ο ανώμαλος μου δρόμος, 

να μου φύγει ο μέγας πόνος. 

Να έρχονται οι προσκυνηταί, 

να μη γογγύζουνε ποτέ, 

και εγώ θα σας συντρέξω, 

χιλιαπλάσια να πέμψω. 

Βάλετε χέρι, χριστιανοί, 

το θέλημά μου να γενεί 

και θα δέομαι ως πέρα, 

δι' όλους σας νύκτα και μέρα. 

Στα ξένα πούσθε εδώ κι εκεί, 

ακόμα στην Αμερική, 

βοηθήσετε παιδιά μου, 

να γενεί κι εμέ η καρδιά μου.