Ο Αρτεμώνας χαίρεται, 

μα με το δρόμο φαίνεται 

που προχώρησε λιγάκι 

πέρασε και το Τρουλλάκι. 

Βρήκανε ζόρια φοβερά, 

κανείς δεν είχε τη χαρά, 

δεν ντρεπούντανε λιγάκι 

κι όλο κάναν καβγαδάκι. 

Καθημερνώς μαλώνανε

και όλο και καρφώνανε: 

«Μη μου κόψεις το δικό μου, 

θα σκαρτάρει το μυαλό μου».

Όλοι παιδιά οι συγχωριανοί 

Προπάντως οι Τρουλλακιανοί 

τρελλαθήκαν στη χαρά τους 

και θα χάσουν τα μυαλά τους. 

Τώρα αρέσει ολωνών 

και δεν ακούν παράπονο, 

είναι έργο που θα μένει 

κι είναι ευχαριστημένοι.