Έφυγε μια χρονιά παχιά,  

παρ' όλη την αναβροχιά, 

μπόλικο έστειλε ελιδάκι 

κι ήβαλε ο ντουνιάς λαδάκι. 

Ήκαμε απαλοκαιριές, 

μάζεψ' ο κόσμος τις ελιές, 

τώρα το κάθε κελάρι 

και χαμάδα έχει και λάδι.

Θεέ μας, σε δοξάζομε, 

δεν πρέπει να γρινιάζομε,  

γιατί έχεις πει "δε βρέχω", 

όμως νοιάζομαι και θρέφω. 

Σας εύχομαι καλή υγειά, 

να έχει η κάθε φαμελιά 

το λαδάκι ευλογημένο 

να 'ναι καλοφαωμένο.