Έφθασε, Σίφνο η εποχή, 

να μη σε λέμε πια πτωχή, 

γδύσου, βγάλε τα παλιά σου, 

φόρεσε τα γιορτινά σου. 

Ήλθ' εποχή να στολιστείς, 

με σύγχρονα να οπλιστείς, 

ήλθε εποχή να δράσεις,  

και χωρίς να κοπιάσεις. 

Με ζήλον όλοι προσπαθούν, 

να σε στολίζουνε ποθούν, 

τρέχουν έχουν τη μανία, 

με μεγάλη προθυμία. 

Αγωνιζόμεθα σκληρά,  

δεν είναι όλα ανθηρά, 

κοπιάζομε, μοχθούμε, 

για να ανταποκριθούμε. 

Χρειάζεται υπομονή, 

ο κόπος μας για να φανεί, 

αρκεί να 'χομε υγεία, 

και θα δούμε ευτυχία. 

Υπομονή, επιμονή,  

ελπίζουμε πως θα φανεί 

κάποια λάμψη να βροντήσει 

και να μας λαμπροφωτίσει. 

Θάρρος, λοιπόν, αγαπητοί, 

κόπους, θυσίας απαιτεί, 

όλοι μ' αναμμένο λύχνο,  

ν' ανανήψουμε τη Σίφνο. 

Εμπρός, αγαπητά παιδιά, 

εμπρός όλοι με μια καρδιά, 

έχομε τας ευλογίας,  

της καλής μας Παναγίας.