Στιχουργός: Αγνωστος
Κάλαντα που γράφτηκαν το 1899 για τον Άγιο Ανδρέα, έναν από τους πρώτους μαθητές του Χριστού. Τα κάλαντα περιγράφουν τις αρετές και τη σημασία του Αγίου Ανδρέα, ενώ παράλληλα καλούν την κοινότητα να συνεισφέρει για τις ανάγκες της εκκλησίας. Οι στίχοι εξυμνούν τον Άγιο και υπογραμμίζουν την ανάγκη για βοήθεια και υποστήριξη από τους πιστούς. Είναι ένα όμορφο παράδειγμα της πλούσιας θρησκευτικής παράδοσης της Σίφνου.
Τα κάλαντα
Πρῶτος πού εἶδε τὸν Χριστὸν
Εἷς ἐκ τῶν φίλων τῶν πιστῶν,
Τόσον εἶχε χρηστὰ ἤθη,
Ὡς καὶ πρῶτος προσεκλήθη.
Καθρέπτης ὁλων των Σιφνιῶν
Καὶ ὁμορφιά τῶν Ἐκκλησιῶν,
Και συργιάνη γιὰ τὰς νέας,
Εἶν᾿ ὁ Αγίος Ανδρέας.
Καθὼς ἀνοίξεις τὸ πρωί,
Καὶ θέ νὰ πιάση τὸ Ροῖ,
Αὐτὸς τὸ νομίζει χάδι,
Σβυστὸς εἶν' καὶ θέλει λάδι.
Εἶναι ἡ θέσις ὑψηλὴ,
Ἀλλ᾿ εἶν᾿ πτωχὸς καὶ δὲν μιλεῖ,
Καμιὰ μέρα ἂν φωνάξη,
Ὅλους θὲ νὰ μᾶς τρομάξη.
Έχει ἀνάγκας μερικάς,
Τὸ λέγει ὁ κόσμος και γρικᾷς,
Καὶ εἰς συνδρομὴν καλεῖσθαι,
Δόστε ὅτι προαιρεῖσθαι.