Γέρικο δέκα φεύγεις πια,

πας με μια βάρκα με κουπιά,

και το έντεκα σιμώνει

για να κάτσει στο τιμόνι.

Έρχεται με ποδαρικό

ένα παιδί ευγενικό,

με χαρίσματα μεγάλα,

μου το λέει κι η δασκάλα.

Σχολείο ωραία προχωρώ,

πάντα ψηλά εγώ θωρώ,

έχω άριστα ένα λόχο

κι όμορφα όνειρα και στόχο.

Για ν’ αποδείξω στη μαμά,

που μ’ έμαθε το «ωσαννά»,

πώς να σέβομαι ανθρώπους

και ευγένεια και τρόπους.

Τα χρόνια σ’ όλους να ν΄ πολλά

όλος ο κόσμος να ν΄ καλά

και ο Γιώργος κι η μαμά μου

γιατί αυτούς έχω κοντά μου.