Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά, 

μέσα στη βαρυχειμωνιά, 

πολεμούνε τα παιδιά μας, 

πέραν απ' τα σύνορά μας. 

Που θέλησε ο Ιταλός, 

ο ανισόρροπος τρελλός, 

για να μας υποδουλώσει, 

ν' αυξηθεί, να μεγαλώσει. 

Δεν ήλπιζε πως θε να βρει, 

μικρή φυλή μα τρομερή, 

να πετά και να λογχίζει, 

να τους αποδεκατίζει. 

Τα λεοντόκαρδα παιδιά,  

με βοηθόν την Παναγιά, 

με χαρά και με λαχτάρα, 

έφθασαν ως τη Χειμάρρα. 

Ας δώσουμε όλοι μιαν ευχή, 

με την καρδιά, με την ψυχή, 

με την πρώτην του Γενάρη, 

όλα να τα έχουν πάρει. 

Και να τον ρίψουν στο γιαλό, 

τον αιμοβόρο Ιταλό, 

να βουλιάξει και να σβήσει,  

ήσυχους να μας αφήσει. 

Να επιστρέψουν τα παιδιά, 

στης μάνας των την αγκαλιά, 

δάφνες να 'ναι φορτωμένοι,  

τροπαιούχοι, δοξασμένοι.