Τον Ύψιστο παρακαλώ, 

στα Τίρανα με το καλό, 

ο τσολιάς μας να πατήσει, 

τη σημαία μας να στήσει.

Και λαχταρώ έναν καιρό, 

το Μουσολίνι το σκληρό, 

της χρονιάς τον πρώτο μήνα,  

να τον φέρουν στην Αθήνα.

Αιχμάλωτο με τις πολλοί, 

και δέσμιο σαν το σκυλί, 

για να δει τη δόξα που 'χει, 

το ελληνικό τσαρούχι!