Το δυο χιλιάδες το οκτώ
έφτασε πολύ βιαστικό
κι εγώ, δος του, μεγαλώνω
μ’ ένα ερώτημα και μόνο

Εγώ από δω δεν το κουνώ,
καλύτερα μες στο βουνό
να γυρίζω νύχτα – μέρα
και στον καθαρό αέρα

Στ’ Αϊ Νικόλα το κελί
που το τζηλεύγουνε πολλοί,
διαρρύθμιση θ’ αλλάξω
και εκεί θα την αράξω

Ας ήξερα τι θα γινώ
στον κόσμο το σημερινό,
όσα γύρω μου συμβαίνουν
κάθε μέρα με τρελαίνουν

Μες στο ντρουβά ψωμί κι ελιά
και στο αυτί φασκομηλιά,
στ’ Αερινά να αγναντεύω
και ποτθές να μην κατέβω

Κι ο Γιαννάκος σαν με δει
θα πει “αυτό είναι παιδί,
το καλύτερο εγγόνι
στις βολές μου μεγαλώνει”

Σας εύχομαι χρόνια πολλά
και να ΄σαστε πάντα καλά,
την υγεία μόνο θέμε,
αυτό έμεινε να λέμε