Στιχουργός: Καίτη Γεροντοπούλου
Αυτά τα κάλαντα γράφτηκαν το 1978 για τον Γιάννη Δ. Δεπάστα, ο οποίος ήταν τότε 9 χρονών. Το τραγούδι εκφράζει τις ευχές και τις ελπίδες του Γιάννη για το νέο έτος, καθώς και τα όνειρά του να γίνει ιερωμένος. Το κείμενο δείχνει τη βαθιά πίστη και την αφοσίωσή του στο θεό, ενώ ταυτόχρονα εκφράζει το χιούμορ και την αυτογνωσία του σχετικά με το μέλλον του. Είναι μια γλυκιά και ειλικρινής απεικόνιση των σκέψεων ενός μικρού παιδιού που αντιμετωπίζει τις προκλήσεις και τις χαρές της ζωής.
Τα κάλαντα
Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά
βγήκα κι εγώ στη γειτονιά
ήρθα να σας χαιρετήσω
την ευχή μου να σκορπίσω.
Σας έχω πει άλλη φορά
στα κάλαντά μου τα παλιά
για τα τόσα όνειρά μου
που ’χω μέσα στην καρδιά μου.
Στις μέρες μας τις πονηρές
λίγες του κόσμου οι χαρές,
να στραφούμε εις το θείο
του θεού το μεγαλείο!
Το έχω εις το αίμα μου
που τρέχει μες στη φλέβα μου
και το θέλω ο καημένος
να γενώ ιερωμένος!
Αυτό στο μέλλον θα φανεί
αν δεν βρεθεί καμιά γυνή
τα μυαλά μου να αλλάξει
κι ίσως δεν σταθώ εντάξει.
Το έτος το ερχόμενο
για κάθε ενδεχόμενο
αν μπορέσω το’χω άχτι
να ειδικευτώ σε ψάλτη.
Σας εύχομαι χρόνια πολλά
Ευτυχισμένα και καλά!
Κι ό,τι ο καθείς ποθείτε
μες στο σπίτι σας να δείτε!